- Dzień Dobry.
- Dzień Dobry.
- Czy dodzwoniłem się do Kancelarii Radcy Prawnego?
- Tak, w czym mogę pomóc?
- Czy mogę zadać pytanie, w sprawie którego chciałbym przyjść po poradę do Pani?
- Bardzo proszę.
I tak umówiliśmy się na spotkanie w sprawie interpretacji zapisów umowy z deweloperem odnośnie zakupu mieszkania… Często odpowiedź na pytanie dotyczące jednego, wyrwanego z kontekstu zapisu umowy, bez wglądu w przedmiotową umowę i analizy całości może doprowadzić do błędnych interpretacji. Dlatego tak ważne jest analizowanie jej zapisów w kontekście całości umowy.
Są jednak sformułowania, które mają stałą definicję i należy je rozumieć w określony sposób.
W umowach deweloperskich stosuje się m.in. zapis, że określone materiały, np. prospekt informacyjny zostanie przekazany drugiej stronie na trwałym nośniku.
Co należy rozumieć pod pojęciem trwałego nośnika. Zgodnie z Ustawą o prawach konsumenta trwałym nośnikiem jest materiał lub narzędzie umożliwiające konsumentowi lub przedsiębiorcy przechowywanie informacji kierowanych osobiście do niego, w sposób umożliwiający dostęp do informacji w przyszłości przez czas odpowiedni do celów, jakim te informacje służą, i które pozwalają na odtworzenie przechowywanych informacji w niezmienionej postaci (art. 2 ust 4 Ustawy o prawach konsumenta z dnia 30 maja 2014 r. Dz.U. z 2014 r. poz. 827).
Przedmiotowa definicja rodzi dalsze pytania, a mianowicie jakie materiały oraz jakie narzędzia możemy zaliczyć w poczet trwałych nośników.
Dyrektywa parlamentu europejskiego i rady nr 2011/83/ue z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów w motywie 23 preambuły wskazuje, że takie nośniki powinny obejmować w szczególności:
- papier,
- pamięć USB,
- płyty CD-ROM,
- DVD,
- karty pamięci lub dyski twarde komputerów,
- a także pocztę elektroniczną.
Ich istotną cechą ma być możliwość przechowywania na nich informacji tak długo, jak jest to konieczne dla konsumenta w celu ochrony jego interesów wynikających ze stosunków łączących go z przedsiębiorcą. Na szczególna uwagę zasługuje umieszczenie w poczet trwałych nośników poczty elektronicznej, która często w tym kontekście budzi wątpliwości. Informacje przesyłane za pomocą poczty elektronicznej są zapisywane na serwerach dostawcy usług hostingowych, czyli na trwałym nośniku. Z uwagi na powyższe również sama poczta elektroniczna została uznana za nośnik trwały.
Czy więc przy zamieszczeniu w umowie zapisu, że określone materiały informacyjne zostaną przekazane na nośniku trwałym, a następnie przesłanie ich za pośrednictwem poczty elektronicznej, stanowi o niewywiązaniu się przez stronę zobowiązaną do ich przekazania ze zobowiązania? I tu wracamy do stwierdzenia z początku wpisu … że odpowiedzi należy udzielić w oparciu o analizę całości umowy, bo może akurat ten środek trwały został wyłączony … Należy też zwrócić uwagę, że powyższe regulacje odnoszą się do relacji przedsiębiorcy z konsumentem.
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }