Trwały nośnik – zapis w umowie

• Dzień Dobry.
• Dzień Dobry.
• Czy dodzwoniłem się do Kancelarii Radcy Prawnego?
• Tak, w czym mogę pomóc?
• Czy mogę zadać pytanie, w sprawie którego chciałbym przyjść po poradę do Pani?
• Bardzo proszę.

I tak umówiliśmy się na spotkanie w sprawie interpretacji zapisów umowy  z deweloperem odnośnie zakupu mieszkania… Często odpowiedź na pytanie dotyczące jednego, wyrwanego z kontekstu zapisu umowy, bez wglądu w przedmiotową umowę i analizy całości może doprowadzić do błędnych interpretacji. Dlatego tak ważne jest analizowanie jej zapisów w kontekście całości umowy.

Są jednak sformułowania, które mają stałą definicję i należy je rozumieć w określony sposób.

W umowach deweloperskich  stosuje się m.in. zapis, że określone materiały, np. prospekt informacyjny zostanie przekazany drugiej stronie na trwałym nośniku.

Co należy rozumieć pod pojęciem trwałego nośnika. Zgodnie z Ustawą o prawach konsumenta trwałym nośnikiem jest materiał lub narzędzie umożliwiające konsumentowi lub przedsiębiorcy przechowywanie informacji kierowanych osobiście do niego, w sposób umożliwiający dostęp do informacji w przyszłości przez czas odpowiedni do celów, jakim te informacje służą, i które pozwalają na odtworzenie przechowywanych informacji w niezmienionej postaci (art. 2 ust 4 Ustawy o prawach konsumenta z dnia 30 maja 2014 r. Dz.U. z 2014 r. poz. 827).

Przedmiotowa definicja rodzi dalsze pytania, a mianowicie jakie materiały oraz jakie narzędzia możemy zaliczyć w poczet trwałych nośników.

Dyrektywa parlamentu europejskiego i rady nr 2011/83/ue z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów w motywie 23 preambuły wskazuje, że takie nośniki powinny obejmować w szczególności:

• papier,
• pamięć USB,
• płyty CD-ROM,
• DVD,
• karty pamięci lub dyski twarde komputerów,
• a także pocztę elektroniczną.

Ich istotną cechą ma być możliwość przechowywania na nich informacji tak długo, jak jest to konieczne dla konsumenta w celu ochrony jego interesów wynikających ze stosunków łączących go z przedsiębiorcą. Na szczególna uwagę zasługuje umieszczenie w poczet trwałych nośników poczty elektronicznej, która często w tym kontekście budzi wątpliwości. Informacje przesyłane za pomocą poczty elektronicznej są zapisywane na serwerach dostawcy usług hostingowych, czyli na trwałym nośniku. Z uwagi na powyższe również sama poczta elektroniczna została uznana za nośnik trwały.

Czy więc przy zamieszczeniu w umowie zapisu, że określone materiały informacyjne zostaną przekazane na nośniku trwałym, a następnie przesłanie ich za pośrednictwem poczty elektronicznej,  stanowi o niewywiązaniu się przez stronę zobowiązaną do ich przekazania ze zobowiązania? I tu wracamy do stwierdzenia z początku wpisu … że odpowiedzi należy udzielić w oparciu o analizę całości umowy, bo może akurat ten środek trwały został wyłączony   … Należy też zwrócić uwagę, że powyższe regulacje odnoszą się do relacji przedsiębiorcy z konsumentem.